Pazartesi, Ocak 25

Yoo



Bazılarınıza kırıldığım doğrudur, bazılarınızaysa gereksizce sövdüğüm..

Bu hayatta başarılı olmayı mutlu olmaya tercih edenlerdenim. Hayır bu akademik açıdan başarısız olduğumdan değil tam tersine mutluluğu orada bulamamamış olmamdan. Bir mandalina kadar hoş ve nahoş bünyem sizin zır delisi, hikaye dolu ve yaşamayan tarihinizi sevmiyorsa bu benim suçum olmasa gerek. Dünya size ayak uydursa dahi mecnun hırkamı giyer, makarnamı pişirir, mışıl mışıl uyurum. Kendim için yaşamak varken sizin o kokuşmuş kalantor patronlarınıza çalışmak işime gelmiyor.  Evet. Asıl garip olan bunun sizin işinize gelmesi... Taş ocağında mısınız mübarekler bi kafanızı kaldırıp bakın ya etrafa. Harcadığın zamanın,  emeğin, gençliğinin karşılığı parayla ölçülebilir mi?

Bu buram buram çocukluk kokan yazıyı içimden gelerek yazdım. Pişman değilim. Kör değilim. Sağır değilim. Yükümlü, sorumlu olduğunuz insanların farkındayım.  Sadece kendinizi sevmeyi hatırlamanızı istiyorum. Çocukken arkadaşınız taş attığında bildiğiniz gibi tekrar canınızın kıymetini bilin istiyorum. Hayat gidiyor, bitip tükeniyor dostlar. Yetişelim istiyorum.