bi'

tanrıya deste deste mektuplar, arzuhaller iletmem gereken dönemde düşünmemek için kutu kutu antidepresan yutuyorum. tanrıyla değil kendimle aramın bozulmasından korkuyorum. bana iyi bile dayanıyo, bu kola bacağa, yazmayan parmaklarıma ve çok gören çok duyan duyularıma. farkında olmak ağırlıktı, üstüne bir de yaşamak geldi.
acılarımın daha az acıtanlarından başlıyorum basit düşünerek sadelik yarattığım hayatımda yalnızım
ketun bir yaşlılığın başındayım meğer hayatımın en güzel en eğlenceli en yolunda olan kısımlarını yaşayıp bitirmişim
uzun yalnız bir hayatın başında bile çok sıkıldım ama kabullendim
kabullenerek tembellik ediyorum
2 gün önce doktor bir kadın öldürüldü. kadın senelerce zorla kuaförlük yaptırılmış ve herneyse
ona saygı duydum bugün dinleyince, kabullenişimi yırttı
canım acımadı
O adama sorulsa eminim aydındı
daha fazla konuşmak istemiyorum sadece radikal her şeyinizden, içinizdeki yok etme ve güçlü olma dürtüsünden çok korkuyorum
belanızı bir köşe de bulun lütfen.