Pazartesi, Şubat 3

'AT' Kafası

Az önce kendimi çok tebrik ettim
çok önce burayı ilk açarken yazdıklarımdan pişman olurum diye ödüm kopardı
Çok eskidendi ama o zaman şuan fenomen dediğimiz insanlarla buralarda yorumlaşırdık
kaç kere değiştirdim bu siteyi
burayı değiştirmek nasıl hissettiğimdi esasen ama şuan ki halim ne renk olur bilmiyorum

ne diyordum? Pişmanlık
olmadım
buna daha veletken yazdığım şeyleri silmek gibi bi salaklık yapmış olmam sebep olabilir
niye sildiysem?
keşke saklasaymışım
unutuyorum çünkü

fark ettim de tanıdığım, okuduğum kimse okunma kaygısı taşımamış şimdiye kadar
bu çok güzel
aramızda çok iyiler vardı
ve sonunda geri döndüler
ama çoğumuz eksik

herkesin başından çok olay geçti
ve sanırım hala kimse farkına varamadı
yaşamak çok kıymetli
senin yaşaman başkası için çok kıymetli
nefes almak çok güzel

hiç bilmiyorum bu kadar depresif hissederken nasıl böyle şeyler yazıp, düşünebiliyorum?
bunun tıpta bir adı olmalı


hep bi yönetmenle evlenmek istedim yani eğer öyle bir şey yaparsam dikkatli biri olsun dedim
psikiyatr da olabilirmiş onu fark ettim
Kadınlar onları yakın çekim izleyen erkekler istemezler mi?
benim bildiğim bu iki meslekte de bu olmalı

hep söylediklerinde tii'ye alıp gülerim doğrularmış insan kırmaktan ne kadar kaçınırsa kendini cam parçacıklarıyla doldururmuş
bitmeye yaklaştım
umursamaz oldum
ama onu da yanlış oldum insanları hala çok dinleyip kendimi umursamıyorum

yazmadığım bir günlüğüm, çalışmadığım bir textim, geçemediğim derslerim ve artık idare etmekte çok zorlandığım insanlar var hayatımda
sizde öyle değildir umarım


Not: En çokta yazmayı bitirince yanıp sönen çizgiyi özlemişim

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Benimle düşünmeye çalıştığın için teşekkür ederim