Duraklar

Hiç bir şey yapmak istemediğiniz, bütün planlarınızı, gelen aramaları, içinizdeki sesi susturmak istediğiniz duraklar var hayatlarımızda
Oradayım
orada bile beklemeye vaktim yok
İçim yoruldu artık
boğazım acıyıncaya kadar ağlamak, güneşli günler gelinceye kadar uyumak istiyorum
Aylardır ilk defa istediğim saatte kalktım dün
yetmedi
içmeye ihtiyacım var
o kadar standart ve olması gereken düzeyde bissürü şey yapıyorum ki uçları özledim
Dibine kadar içmeyi, uykum olmasa bile yatmayı, tavanı izlemeyi

İç sesimin bu kadar robotik konuşmadığı zamanları özledim
farklı bir şeyler olmalı artık
acı istemiyorum
mutluluğun ucunu unuttum
güveninde

artık bir sabaha 'acaba iyiler mi?' diye düşünmeden ve alarmsız kalkmak istiyorum

hiç kimse beni beklemesin

Vücudum bile error verir oldu
plan program beni kesmiyo
elimden gelse ben kesicem onları


Az kaldı (mı?)